Cumartesi günü ölmüşüm, yazdım zaten ağır idman yaptım, bitmişim böğürerek planklerden inmişim dedim ki kendime bebişim normal esneme ile olmaz bu iş, benim bir güzel açılmam gerek. Ben bi kendi kafama göre yoga yapayım. Kendi kafama göre ben ne anlarım vinyasa serisi çıkartmaktan yoksa, olayı amamen kafama göre yapıyorum. Derslerde ne gördüysem o. Bir de vücuda baktım, kollar omuzlar pert, bacaklarımda durum bambaşka, kasların kemiklerle kucakaştığı yerler var ya onlar titriyo... Ben bitmişim uzatmalar da bitmiş, Almanya karşısında Brezilya ben resmen....
Başladım Tadasana, sonra tam yol aşağı yarı yol açıl güneşe selam, bacak kalça sırt kol neyi nasıl açabilirim diye düşünüyorum devamlı. Kızcağızın biri bana seslendi o anda...
Kız: Paardoooonnn bi şeay sorabilier miyeeam?
Ben: Tabi buyrun.... (bir dünya nefes sesi benden)
Kız: Siz profoesyonel Yogacı mısınız?
Ben: Yok burda giriyorum derslere (kafamdaki pis ben; yuh bu kadar mı alakası yok acaba kızcağızın)
Kız: Ben de düşünüyorum acaba başlasam mı...
Ben: Düşünüyosan başlama bence, istediğin zaman başlarsın
Kız: (!!!!)
E pardon da düşünerek yapılan bir eğlem diil spor, yoga, fitness... Düşünüyorsan daha orda değilsin ve bur durumda hazır da değilsin. Hazır olsan istesen düşünmezsin yaparsın. Durdurlamadan yaparsın hem de. Düşünüyorum ne be? Düşünme yap.
Bak motivasyon diyorsun, bir şey düşünerek olmaz, düşünerek 36 beden brasilina a giremezsin, düşünerek eklemlerinin üzerinden o tonlarca ağırlığı kaldıramazsın, düşünerek kanser kalp hastalığı diyabet obezite riskini azaltamazsın, düşünerek performansını arttıramaz, esneklik kazanamazsın. Düşünerek olmuyor, ha bazen ben de diyorum keşke olaydı, ben neden telef oluyorum böyle diyorum neden parçalanıyorum diyorum sonra bir bakıyorum kaslarım parçalanıyor (bacak karın ve sırt özellikle) ben böyle seviyorum :)
Klişe laflar vardır (bu aralar klişeşerin kızıyım) onlardan biri üşenme erteleme vaz geçme'dir. Doğru üşenme erteleme vaz geçme! Sen kararını verene kadar bedenin, o tanrısal o kutsal hediye eziyet çeker. Onun için en doğrusunu sen bilirsin. O yüzden "düşünüyorsan" daha hazır değilsin. Ama acele et. Bu dünyada zamanımız kısıtlı...
Sevgiyle
Başladım Tadasana, sonra tam yol aşağı yarı yol açıl güneşe selam, bacak kalça sırt kol neyi nasıl açabilirim diye düşünüyorum devamlı. Kızcağızın biri bana seslendi o anda...
Kız: Paardoooonnn bi şeay sorabilier miyeeam?
Ben: Tabi buyrun.... (bir dünya nefes sesi benden)
Kız: Siz profoesyonel Yogacı mısınız?
Ben: Yok burda giriyorum derslere (kafamdaki pis ben; yuh bu kadar mı alakası yok acaba kızcağızın)
Kız: Ben de düşünüyorum acaba başlasam mı...
Ben: Düşünüyosan başlama bence, istediğin zaman başlarsın
Kız: (!!!!)
E pardon da düşünerek yapılan bir eğlem diil spor, yoga, fitness... Düşünüyorsan daha orda değilsin ve bur durumda hazır da değilsin. Hazır olsan istesen düşünmezsin yaparsın. Durdurlamadan yaparsın hem de. Düşünüyorum ne be? Düşünme yap.
Bak motivasyon diyorsun, bir şey düşünerek olmaz, düşünerek 36 beden brasilina a giremezsin, düşünerek eklemlerinin üzerinden o tonlarca ağırlığı kaldıramazsın, düşünerek kanser kalp hastalığı diyabet obezite riskini azaltamazsın, düşünerek performansını arttıramaz, esneklik kazanamazsın. Düşünerek olmuyor, ha bazen ben de diyorum keşke olaydı, ben neden telef oluyorum böyle diyorum neden parçalanıyorum diyorum sonra bir bakıyorum kaslarım parçalanıyor (bacak karın ve sırt özellikle) ben böyle seviyorum :)
Klişe laflar vardır (bu aralar klişeşerin kızıyım) onlardan biri üşenme erteleme vaz geçme'dir. Doğru üşenme erteleme vaz geçme! Sen kararını verene kadar bedenin, o tanrısal o kutsal hediye eziyet çeker. Onun için en doğrusunu sen bilirsin. O yüzden "düşünüyorsan" daha hazır değilsin. Ama acele et. Bu dünyada zamanımız kısıtlı...
 |
| ben de bu işlence aletine bayılmıyorum ama düşünmüyprum yapıyorum, sonucu iyi olacak biliyorum |
Sevgiyle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder