Sayfalar

7 Şubat 2014 Cuma

Stüdyolar sensiz yalnız, şıkırlar öksüz, genç oryantalciler üzgün

Film tam olarak nerde koptu diye sorarsan bilmiyorum hakikaten hatırlamıyorum. Yani ne zaman bu bağımlılık başladı. Önce haftada bir kez idi. Az çok dizginleyebiliyodum, artık yok olmuyor.

Herşey bir telefon mesajıyla başladı. Murat Hoca hastaymış ::(( Oryantal yok, 80s aerobic yok yastayım.

Dün akşam soyunma odasında hepimiz birbirimize Sad Sam gözleriyle bakıp ne yapıcaz diye sorduk.
Sad Sam yanımızda halt etmiş
Bakıştık öyle. Giyiniyoruz ama peeeh öyle bi savsaklık bir boşluk. Bir hayatın anlamı kalmamışlık. Boşluk Void!!! Asılı duruyoruz uzayda. Enerjiyi atmak gerek. Alışmış kudurmuştan beterdir. Perşembe ya, Salı da zaten ağırlık merkezi ağrısı nedeni ile perttim dans edemedim, Perşembe oolm patliicaz diye heves edip patlayamamk fena oldu. 

Nasıl kompanse etmeye savaştık?

Ciddi efor sarfederek; önce IronMan tarafından verilen spinning dersine girdik. (Sevgili klübümüzün yönetimi; 18 numaralı bisiklet bozuk cicişler yaptırın şunu.) Düşük levella çalışırım dedim ama genelde gene bi 10-11 arasındaydım. RPMi ne zaman abartsak o zaman bir iki level düştüm şimdi ne yalan söliim. Bayağı da güzel spinning seansı olmasına rağmen bittiğinde birbirimize bakıp bir oryantal değil dedik. 
Spinningde biz (temsili, Lüxembourg bahçelerinde değil spinning stüdyosundaydık)

Yetmeyince en çok enerjiyi nereden atarım diye bacak, bacak çalışıcam ben! Kas oranı yüksek kan dolaşımı artıyo falan bacak.... Gel gör ki o da çare olmadı. Bir anda müzik sesine doğru çekildim. Baktım stüdyoda step dans yapıyolar. Oraya da bulaştım. Hatta herşeyin sonunda gece yatağıma yattığımda bacak kaslarım kemiklerimin etrafında titriyodu... Ama o şeyi haa atamamıştım. O şey enerji değil yorgunluk değil başka bir şey....

O katartik bir şey... Kas gurupları deli gibi çalışıyo, nabzın yükseliyo ve saire ve saire onu her şeyi yaparken başarıyorum zaten. Yüzerken koşarken ağırlık kaldırırken. Ama burda başka bir şey var. Beceremesem de inandına atıyorum o kalçayı. Acayip bir mahlukata elektrik verilmiş gibi görülse de titretiyoum. Boyut değiştirirken madde hali tuhaflaşmış bir yaratık gibi eğilip bükülüyorum. Her hareket tabi ki olmuyor. Ama başka bir şey oluyor. Ruhum kalori yakıyor. 



I train like a beast diye övünüyorum kendimle ama oryantal yapma deme bana deme o zaman beastin kendisi olurum. 

Neymiş? Sadece bedeni değil ruhu da antenmana sokmak gerekiyomuş. 

Bir de dip not dünyanın yogasını yapıyorum ama oryantalin verdiği dinginliği vermiyor. 

Murat Hocam iyileş hemen sen önce çok iyi ol, sonra da hemen gel :) 

Stüdyolar sensiz yalnız, şıkırlar öksüz, genç oryantalciler üzgün.



Sevgiyle

Murat Hoca'ya not: Skype bağlantısı bile yapmayı teklif ettim derslere :)  haftaya yokum ama çalışıp gelicem belki bi battle patlatırız :) Sen o zaman bommmba olucan zaten :))) kaaalllpppp

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder